گل خونین

ضمن عرض تسلیت :

به مناسبت ۱۵ شوال  شهادت حضرت حمزۀ سید اشهدا(علیه السلام)

                                              گل خونین

ای آن که داغ تو به دل ما نشسته است         چـــون لالـــه داغ دارد وتنهــا نشسته است

گل گر دمیده برسر مــژ گان چشــم مــا         خــار غمت به پـــــای دل مــا نشسته است

زینت گرفت چهـــــره زاشک عــزای تـــو        چون شبنمی که بــرروی گلها نشسته است

از داغ جانگداز تویا حمــزة الرســـــــــول        گرَد مــــلال بــــررخ زهـــــــرا نشسته است

درمقتل توای گل خـــونیـــن بــاغ دیــــن        خــواهــرکنــــار پیکــــرت از پا نشسته است

چون قبر توست مأمن دلهای بی پنـــــاه        زهــــرا برای گـریـــه در آن جا نشسته است

تادیــد مصطفی بـــدنت رابه خــاک گفت         تیـــرغمی به قلبم از اعــــــدا نشسته است

گرغـــرق مــاتم است زمین مثل آسمان        درمــاتم تو خــواجـــۀ اســــرا نشسته است

                               شــــام عزای توست((وفائی))اگرچوشمع

                               آتش گرفتــــه ،سوخته، ازپا نشسته است

ثار چاپ شدۀ /شاعر اهلبیت (علیهم السّلام )/سیّد هاشم وفائی

 

آثار چاپ شدۀ /شاعر اهلبیت (علیهم السّلام )/سیّد هاشم وفائی

گلبن وفا /    مدایح ومراثی چهارده معصوم ( علیهم السلام)

چاپ اوّل ۱۳۸۲ اتشارات علیزاده مشهد مقدّس

گلبن شهادت / مراثی محّرم وصفر

چاپ اوّل ۱۳۸۷/انتشارات علیزاده مشهد مقدس

گنجینۀ برکات / فضیلتهای صلوات درقالب رباعی

 چاپ اوّل ۱۳۸۴ /انتشارات رستگار مشهد مقّدس

 

نگاه کریمانه

نگاه کریمانه

همیشه من به درخانۀ تو محتاجم

به خاکبوسی کاشانۀ تومحتاجم

هرآن که سائل این درشودامیرمن است

به سائلان درخانۀ تو محتاجم

کبوترانه به این آستانه آمده ام

به التفات تو ودانۀ تومحتاجم

اگرچه شهد محبّت چشیده ام از تو

هنوز برلب پیمانۀ تو محتاجم

تهی است دستم ومسکین آستان توام

به یک نگاه کریمانۀ تومحتاجم

ولای توست گذرنامۀ بهشت امّا

به روز حشر به پروانۀ تومحتاجم

گره فتاده دوباره به کار جان ودلم

به لطف گوهر یکدانۀ تومحتاجم

شدآشنای در خانه ات «وفائی» وگفت

کجا به مردم بیگانۀ تومحتاجم

گُل نور

گل نور

گرچه هرروز غمی برروی غم می آید  

عــاقبت زخــم دل شیعــه بهم می آید

می دهدکعبه گواهی که پی یـاری خلق

 بانــگ فـــریـــادرس مازحرم می آید

 به هواداری مظلـوم به پا  بــرخیــزد     

بـه بـــرانــدازی بنیـــان ستم می آید

روز موعود ظهورش زسراپردۀ غیب        

بـرســرخلـــق جهــان ابـرکرم می آید

سبز پوشی به علمداری صدقافله دل     

به روی دوش گرفتــه است علم می آید

 یــادگــار علی و منتقم خون حسیـن  

ذالفقــاری است که با تیـغ دودم می آید

جای آن نیست که تردیدبه دل راه دهید    

بـه خـــداو نبــی وآل قســــم می آید

 لب فروبند «وفائی» که به مدح گل نور

  واژه وکلک وبیـــــان همه کـــــم می آید

ضریح قبور ائمۀ بقیع قبل ازتخریب

خانۀ خورشید

به مناسبت تخریب قبورأئمۀ مظلوم بقیع:

                      خانۀ خورشید

سلام ما بــه مــدینـــه به قبلــۀ جــانش      

ســـلام مــا بــه رســول لله وگلستــانش                   

سلام مابه حریمی که مهبط وحی است        

کـه جبـرئیل امین خـادم است ودربانش                   

سـلام مــا به گلستــــان سبـــز اهللبیت                

سـلام مـا بـه بقیــــع وقبـــور ویــرانش                    

سلام ما به جگــر گوشــۀ رســــول الله         

به فاطمـه به شکــوه وبه قبـر پنهانش                    

سلام ما به علی وبــه غُـربت وقَـدرش             

به جان وقلب صبور وبه اشک چشمانش                    

سلام ما به امـا می که تیـر بــاران شد          

سلام مـا به مــزار بــه خاک یکسانش                    

سلام ما بــه دل داغـــد یـــدۀ سجّــــا د           

به سجده های طویل وبه چشم گریانش                    

سلام مابه امــا می که بـاقر العلم است           

درودمـا بـه گهـُـرهــای نـاب وغلطـانش                     

سلام ما به گل صـادقی که گلشن دیـن           

هماره سبز شد از چشمه های عرفانش                    

سلام ما به مـــــزار غــَـریب اُ مّ بنیـــن              

به مادری که شرر داشت جان سوزانش                    

اگرضــریح نـــــــدارد قبــور ایـــن پاکـان                 

قلـــوب شیعـــه بــود بقعـــۀ فـــروزانش                     

برای خانۀ خورشیـد شمــــع لازم نیست             

که روشــن است همیشـه زنور یزدانش                    

مدینـــه همره عشـاق خــــویش جا دارد            

تمـــام عمــــر بگــــرینــد بر غـریبـانش                     

چه میـز بــانی گرمی کنـد رســــول الله             

از آن کسی که شـود در مدینه مهمانش                     

                  به یاد فــاطمه وغــربت علی همه عمر

                   گلاب اشک ((وفائی)) چکـد به دامانش

 

 

غربت درد آشنا

غربت دردآشنا

اگــــرکه ناله برآرم زسینـــه گریه کنم      به خفتگـــان بقیــــع حـــزینــه گریه کنم

به یاد غــــربت دردآشنـــــای آل علی        شررگرفتــه دل وجـان وسینـه گریه کنم

به موج اشک اگرمی زنم صــــدا زهرا    به گوهری که نــدارد قرینــــــه گریه کنم

مدینـه کشتی دریــــا دلان امیّـــــداست       به یاد فاطمـه درایـن سفینـــه گریه کنم

همیشه آرزویم ازخـــدای خــوداین بود       که یک شبی بنشینـم مدینــه گریه کنم

زکوچه های بنی هاشمش که یادکنم       گهی بـه زینب وگه برسکینــه گریه کنم

اگرغریب مدینه مددکنــد همـــه ســال      چوشمع سوخته جان درمدینه گریه کنم

زمینه سازظهوراست گریه درهجــــران    ســزاست نـالم ودراین زمینــه گریه کنم

سزاست گرکه ((وفائی)) به غربت زهرا

همیشــــه نـاله برآرم زسینـــه گریه کنم