گوهرشناس /تصویری

گوهرشناس

روزی که چشم خلق خدا ناسپاس بود

تنها خدیجه بود که گوهر شناس بود

 

بانوی توحید/نذر ام المؤمنین حضرت خدیحه«سلام الله علیها»

بانوی توحید

 

مادر سیّده ومادر سادات تویی

همسر ختم رُسل بانوی جنات تویی

 

شرف ومعرفت وجلوه ی ایثار زتوست

افتخار وشرف وعزت سادات تویی

 

اولین بانوی کانون خدا جویی ونور

جان توحید تویی، روح مناجات تویی

 

مُحرم کعبه ی دل، محرم اسرار وجود

سعی دین را تو صفا، قبله ی حاجات تویی

 

برکات تو به اسلام بقا بخشیده است

چشمه سار کرم و،چشمه ی خیرات تویی

 

پیکردین اگراز جهل جراحت دیده است

آنکه شد مرهم این زخم وجراحات تویی

 

آن که با عرض سلامی به حضورش ،یزدان

کرده برحضرت او فخرو مباهات تویی

 

مریم وهاجروحوا به مقامت نازند

آن که ازمنزلتش گشته جهان مات تویی

 

داغ تو زلزله برجان پیمبر انداخت

آن که داغش زده آتش به سماوات تویی

 

بعد تو ای گل ایثار ،رسول اکرم

آن گلی را که کند یاد به کرات تویی

 

جان زهرا نظری کن به «وفایی» درحشر

که شفیع همه در روز مکافات تویی

بانوی ایثار/بزرگ بانوی اسلام حضرت خدیجه (س)

ضمن عرض تسليت وفات بزرگ بانوي اسلام حضرت خديجه«عليهاسلام»

به محضر صديقه كبري «عليهاسلام»

وحضرت بقيه الله الاعظم«عج»ومواليان حضرتش اميدوارم دراين ماه

مغفرت حقيرراازدعاي خيرتان بي بهره نگذاريد.

بانوی ایثار

همچنان موجی که بریک صخره خود را بشکند

جای دارد از هجوم غم دل ما بشکند

باز طوفان غمی آمد که با غوغای خود

کشتی دل را میان موج دریا بشکند

کعبه با پیغمبر رحمت سیه پوشیده است

بیم آن دارم که طاق عرش اعلا بشکند

زلزله افتاد بر بطحا ازاین داغ عظیم

شیشه های مکه جا دارد که یکجا بشکند

درعزای بانوی ایثار وایمان وخلوص

هردلی نشکست درامروز فردا بشکند

گر دل خلق جهانی بشکند زین غم رواست

ای خدا مگذار امشب قلب زهرا بشکند

نکهت غم آسمان را چون زمین پر می کند

شاخة این گل اگر از باد غمها بشکند

رحمت این غم برای تو درستی آورد

ای «وفائی» گر دل تو بی محابا بشکند

التماس دعا

 

سرچشمه كرم «حضرت خديجه»

ضمن عرض تسليت وفات بزرگ بانوي اسلام حضرت خديجه«عليهاسلام»

به محضر صديقه كبري «عليهاسلام»

وحضرت بقيه الله الاعظم«عج»ومواليان حضرتش اميدوارم دراين ماه

مغفرت حقيرراازدعاي خيرتان بي بهره نگذاريد.

سرچشمه كرم

سرلوحه ايمان وامان است خديجه

سرمشق ره حق طلبان است خديجه

بانوي حرمخانه وحي نبوي اوست

درچشم نبي گوهر جان است خديجه

گنجينه پُرگوهر تقوا و شرافت

آئينه توحيد نشان است خديجه

سرچشمه فضل وكرم وبخشش واحسان

برجمله ايثارگران است خديجه

سرسبزترين سرو سرافراز فضيلت

درفصل بهاران وخزان است خديجه

درگلشن ارزنده توحيد پرستي

چون كوثرجوشنده روان است خديجه

گرفاطمه اش بانوي زنهاي بهشتي است

نوردل گلهاي جنان است خديجه

پيداست شب آخرعمرش ، زنگاهش

برفاطمه خود نگران است خديجه

درحسرت بي مادري فاطمه خويش

آزرده دل واشك فشان است خديجه

آمد كفن ازسوي خداوند برايش

محبوب خداوند جهان است خديجه

قدرش بخدا هيچ نيايد ز«وفائي»

زيرا كه فراتر ز بيان است خديجه