همرنگ نیلوفر/غزل مرثیه قبل ازشهادت
همرنگ نیلوفر
گرچه پرپرازفشار وضربت آن درشدی
بانثار جان فدایی ره حیدرشدی
ناله ی مجروح تو پیچید درهفت آسمان
تاکنار غنچۀ خودپشت در پرپر شدی
کوچه های زخمی شهر مدینه شاهدند
ای گل یاس نبی، همرنگ نیلوفرشدی
پایه های ظلم لرزان شد زشور خطبه ات
با کلامت برگلوی دشمنان خنجر شدی
کوثر قرآن به آیه آیه ی جان دادنت
داغ جانسوزی به جان ساقی کوثر شدی
گرچه درظاهرچو خورشید فلک کردی غروب
درفراسوی جهان هر روز روشن تر شدی
بستر تاریخ را بردی به سوی کربلا
شاهد ایثار گل هایت در آن محشر شدی
گلشن سرخ شهادت پرشد ازبوی بهشت
تا که برسقا کنار علقمه مادر شدی
آه ازآن وقتی که درمقتل برآوردی فغان
ای گل صدبرگ من،خونین تن وبی سرشدی
گوش جانم کاش روزی بشنود از فاطمه
ای «وفایی» روضه خوان آل پیغمبر شدی
کرده ام نذرکه عمری زغمت گریه کنم